Drzewko majowe – maibaum (gaik, maik, moik, mojka, moj, nowe latko, słup majowy) jest symbolem życia, witalności i odradzania się przyrody po zimie. Ĺšródła pochodzenia drzewka majowego są niejednoznaczne. Jedne z nich podają, że korzenie tej tradycji są celtyckie, a upowszechniły się na terenach obecnych Niemczech. Maibaumy często możemy zobaczyć w Bawarii, gdzie tradycja stawiania drzewka jest bardzo żywa. W Polsce stawiano je również na Śląsku, Wielkopolsce i Podhalu. Tradycja ta była kultywowana również w Czechach, Słowacji, i Węgrzech. W niektórych regionach jest bardzo rozpowszechniona do dnia dzisiejszego. Na terenach Niemiec, maibaumy są stawiane zazwyczaj wieczorem ostatniego kwietnia. Integrują miejscową ludność w czasie wykonywania drzewka, stawiania go oraz wspólnego festynu, gdzie przy dobrym trunku i posiłku, wspólnie świętuje się powrót przyrody do życia. W naszej gminie tradycja stawiania moika dotychczas była kultywowana w okrojonej formie – bez festynu i integracji mieszkańców. Obecny moik powstał przy współpracy wielu osób i instytucji. Za zaangażowanie w przedsięwzięcie dziękujemy: Nadleśniczemu Nadleśnictwa Brynek Januszowi Wojciechowskiemu, Leśniczemu Konradowi Lebek, Pani Jolancie Gwóżdż, Joannie Leksy, Panom: Norbertowi Samol, Piotrowi Paruzel, Piotrowi Wróbel, Zbigniewowi Surma, Romanowi Heliosz, Eugeniuszowi Gwóżdż i Łukaszowi Ziob, pracownikom Banku Spółdzielczego w Tworogu, Zakładowi Usług Komunalnych Tworóg Sp. z o.o. Przedsięwzięcie zostało zrealizowane w czynie społecznym. W związku z pandemią, festyn niestety nie mógł się odbyć. Obecny maibaum jest pokażny – ma 20 metrów wysokości. Stoi w rejonie poprzedniego – przy Urzędzie Gminy Tworóg. Jest najwyższym maikiem, który stał w Tworogu od kilkunastu lat. Do końca maja maibaum będzie stał w takiej formie, jaką widzimy obecnie. Potem na szczycie zostanie zamontowana flaga Śląska, a na słupie herb gminy Tworóg, gmin partnerskich oraz godła sołectw. Więcej o tradycji stawiania maibauma na Śląsku i w Tworogu, można przeczytać w czerwcowym Montes Tarnovicensis (2006 r.)